Βιβλιο

Βιβλιο
ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!! και η αγάπη μου αυτή με ώθησε στη δημιουργία αυτού του ιστολογίου όπου θα μοιράζομαι την αγάπη μου αυτή παρουσιάζοντας σας τις απόψεις μου για τα βιβλία που με ταξιδεύουν καθώς και προτάσεις ,νέες κυκλοφορίες καθιερωμένων και πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων καθώς και βιβλιοπαρουσιάσεις στην πόλη μου Θεσσαλονίκη ΑΦΟΥ !!!

Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017

"ΚΙ ΟΜΩΣ"-Γνωρίστε τη συγγραφέα του κ.Ηώ Αυγέρη και διεκδικήστε ένα αντίτυπο του βιβλίου!!!

Δηλώστε συμμετοχή ΕΔΩ
ΚΙ ΟΜΩΣ της κ.Η.Αυγέρη κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Maradel Books!!!

Τα πέπλα της νύχτα είχαν καλύψει τη πλάση και αυτός έριξε τα μάτια του στο έδαφος. Στα απομεινάρια της πράξης του. Απόκοσμο ύφος που τρόμαζε όλα τα δαιμόνια και έσβηνε τις φωτιές της κόλασης. Πίστευε πως στο τέλος, εκείνο το βάρος που καταπλάκωνε το στήθος του θα αποχωρούσε, μα αυτό, τον είχε συνθλίψει. Σήκωσε το βλέμμα και βγήκε έξω. Πήρε στα χέρια του το σάκο, που ήταν πεταμένος στο πορτ- μπαγκάζ και εξαφανίστηκε.
Το παρελθόν του Σκάι παραμένει άγνωστο σε πολλούς. Αυτό που τον έτρεψε σε φυγή, εγκαταλείποντας όσα έχτισε με κόπο. Και βρέθηκε να ταξιδεύει, συναντώντας όμοιους ανθρώπους, δραπέτες της ζωής.
Όσα δε μπορεί να ξεχάσει, όσα δεν αντέχει να αρθρώσει και όσα έπαψε να νιώθει, υπάρχουν γραμμένα σε ένα φθαρμένο απόκομμα μιας εφημερίδας, που κρατά πάντα μαζί του. Το όνομά του, έχει ιστορία. Το χαμένο χαμόγελό του, η κλειδωμένη καρδιά του και η άγρια όψη του, έχουν δικαιολογία.
Ο ήλιος έπαιζε, πετώντας τις αχτίδες του ολούθε. Μα, εκείνη δε χρειαζόταν το φως του για να ζήσει. Από μόνη της μια λάμψη και όσοι την έβλεπαν να απολαμβάνει τον πρωινό της περίπατο, τη χαρακτήριζαν ως αγγελόπλαστο θηλυκό. Μέχρι που ο φόβος έσπασε την εικόνα σε χίλια κομμάτια.
Η Ρόουζ είναι ένα ορφανό κορίτσι που επιβιώνει στους επικίνδυνους δρόμους της Αμερικής. Πολλοί γνωρίζουν την ιστορία της, μα ελάχιστοι την αλήθεια. Τα γαλάζια της μάτια, το μέσο για να τρυπώνει στους Δαίδαλους των ψυχών. Το χαμόγελό της, όμοιο με κόκκινο θάμπος και η αγνή καρδιά της, το ισχυρότερο όπλο.
Τι θα συμβεί όμως, όταν ένα τριαντάφυλλο συναντήσει το μολυβένιο ουρανό;
Μπορεί ο έρωτας, η καλοσύνη και το θάρρος να νικήσουν το κακό;
Μπορεί η ζωή να έχει δυο πλευρές;
Κι όμως…
Ποια όμως είναι η κ.Ηώ Αυγέρη?Ας την γνωρίσουμε μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
  Όνομα : Ηώ Αυγέρη
  Τόπος γέννησης και κατοικίας : Αθήνα του πιο ανατρεπτικού αιώνα.
  Ηλικία : Αρκετά μεγάλη για να γράφει και πολύ μικρή για να μη διαβάζει με την ψυχή της.
  Σπουδές : Υπεύθυνος Εμπορίας, διαφήμισης και προώθησης προϊόντων.
  Η σχέση της με τη συγγραφή : Κάποιο τυχαίο απόγευμα, η μια λέξη έφερε την άλλη και πριν ενάμιση χρόνο, περίπου, όλες μαζί έφτιαξαν μια ιστορία. Αυτή λεγόταν –Το Λάθος- αλλά η επιλογή αποδείχθηκε σωστή.
  Η σχέση της με την ανάγνωση : Θεωρεί πως είναι μια πράξη ερμηνείας που οι άνθρωποι οφείλουν να παίρνουν στα σοβαρά. Ένα βιβλίο έχει εποχή, κατάλληλη στιγμή και ανάλογη ψυχική διάθεση. Η βιβλιοφαγία πολλές φορές αποδεικνύεται άδικη για κάποια έργα. Γι αυτό η ίδια επιλέγει να διαβάζει δύο το χρόνο. 
  Αγαπά : Τη δημιουργία που ζωντανεύει μέσα από στάχτες και φτιάχνει κοσμήματα με υλικά που οι άνθρωποι θεωρούν ασήμαντα. Τα ταξίδια στο κόσμο και εκείνα του μυαλού. 
 Δεν αγαπά : Τα φαινόμενα τυφλότητας της εποχής.
 Πίστη είναι : Όπως και να την ονομάζει καθένας, δεν είναι τίποτα περισσότερο από βαθιά ανάγκη και τίποτα λιγότερο από άπλετο φως.
 Ζωή είναι : Εκείνες οι τρελές επιλογές τις πιο απρόσμενες στιγμές.

Βρείτε τη συγγραφέα στο facebook:Ηώ Αυγέρη!

 ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Δεν είμαι και πολύ σίγουρη για το πότε ηλικιακά ξεκίνησα να διαβάζω εξωσχολικά βιβλία, όμως είμαι βέβαιη οτι ‘ο Μεγάλος περίπατος του Πέτρου’ της Άλκης Ζέη μου άνοιξε τις πύλες της ανάγνωσης. 

 ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Δεν θα έλεγα πως έχω συγκεκριμένες προτιμήσεις, αλλά έχω σίγουρα συγκεκριμένες απαιτήσεις απο τα βιβλία. Συνηθίζω να αποφεύγω εκείνα που δεν θα με κάνουν να σκεφτώ, είτε κατά τη διάρκεια του διαβάσματος, είτε μετά την ολοκλήρωσή του.

 ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;
Δύσκολο, και άδικο συνάμα, θα ήταν αν έπρεπε να διαλέξω έναν. Αγαπώ τα έργα του Νίκου Καζαντζάκη. Με τρομάζει ο Όργουελ. Με έχει συγκλονίσει ο Πάτρικ Ζίσκιντ. Με γεμίζει αναμνήσεις η Πηνελόπη Δέλτα  και έχω καρδιοχτυπήσει με τον Μαρκεζ.

  ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
 Η αναζήτηση του εαυτού μου. Είμαι άνθρωπος που καταπιάνομαι με διάφορα πράγματα γιατί πιστεύω πως όλοι μας κρύβουμε έναν πλούσιο κόσμο και έχουμε πολλά ταλέντα. Αν όμως οι ίδιοι δεν δοκιμαστούμε και δεν ψάξουμε μέσα μας δεν θα τα ανακαλύψουμε ποτέ.

 ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας "Κι όμως" και γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;
Το ‘Κι όμως’ ήταν μια ιδέα που γεννήθηκε στο μυαλό μου, αρχικά απο μια φωτογραφία που βρέθηκε στον δρόμο μου και έπειτα απο τον τρόπο ζωής των ηρώων μου. Λατρεύω τα ταξίδια και θα ήμουν ευτυχής αν κατάφερνα να σπάσω την πύλη του κόσμου μου και να χαθώ σε όλη τη γη αφήνοντας πίσω τις υποχρεώσεις, τα πρέπει και τα ρολόγια. Αυτή μου η επιθυμία ήταν ακόμα ένας λόγος που με οδήγησε να γράψω την συγκεκριμένη ιστορία. Ο τίτλος για μένα έχει μεγάλη σπουδαιότητα, γι αυτό και σε όλες τις ιστορίες μου προσέχω πολύ ποιος θα είναι καθώς θέλω να κρύβει όλη τη δύναμη του μηνύματος που επιθυμώ να περάσω. Επιπλέον δίνω το τέλος  στις ιστορίες μου πάντα χρησιμοποιώντας τον. Η αυλαία κλείνει με την έννοια του τίτλου γιατί στοχεύω αυτή να αποτυπωθεί στον αναγνώστη όσο το δυνατόν πιο έντονα. Ως έκφραση, για εμένα είναι μια λέξη ελπιδοφόρα, όταν την γράφω ή την λέω νιώθω πως αναφέρομαι στο αίσιο τέλος μιας κατάστασης ή την εναλλακτική οπτική που θα αποφέρει θετικά αποτελέσματα. Αγαπώ τις ισχυρές και σύντομες λέξεις, με πρώτες στη λίστα μου το -Ναι- και το -όχι- που χρειάζονται ώριμη σκέψη για να λεχθούν, αν και δεν τις παίρνουμε πολύ στα σοβαρά. Όσο για το εξώφυλλο, είμαι πολύ συνειδητοποιημένη για το λόγο που το επέλεξα. Ένα μεγάλο ποσοστό των βιβλίων που πέφτουν στα χέρια μου ή περνούν απο τα μάτια μου απεικονίζουν το θηλυκό σε όλες τις μορφές του. Θεωρώ λοιπόν ότι, αν και κατέχουν βασικούς ρόλους, στις ιστορίες και στη ζωή μας τα αρσενικά, παρόλαυτά, η αναγνώριση τους αδικείται. Γι αυτό διάλεξα στο εξώφυλλο να τιμήσω τον ήρωά μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Μια και είναι το πρώτο σας βιβλίο και δεν γνωρίζουμε τη γραφή σας τι πιστεύεται ότι προκαλεί τον αναγνώστη να σας διαβάσει,να σας γνωρίσει?Το εξώφυλλο?Το οπισθόφυλλο?Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία.....
Δυστυχώς στην εποχή που ζούμε η εμφάνιση παίζει ρόλο. Αυτό ακριβώς μπορεί να συμβεί και με την τέχνη. Όμως,  για να μπορέσω να απαντήσω σε μια τέτοια ερώτηση θα πρέπει να μεταπηδήσω στην πλευρά του αναγνώστη. Το περιεχόμενο λοιπόν ενός βιβλίο είναι σαν τους χαμένους θησαυρούς που, σχεδόν πάντα, τους ανακαλύπτεις μέσα σε φθηνά, φθαρμένα και ξεχαρβαλωμένα σεντούκια. Στην αρχή μπορεί να μην ικανοποιούν την  αισθητική σου αλλά ανοίγοντάς τα, να θαμπωθείς από την λάμψη τους. Εγώ προσωπικά δεν θα επέλεγα ποτέ ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του. Πολλές φορές ο τίτλος με έχει προκαλέσει να το πιάσω στα χέρια μου και να γυρίσω στην περίληψη. Άλλες πάλι, η περίληψη με έχει κάνει να ρίξω μια ματιά στις πρώτες λέξεις του περιεχομένου και κάποιες, εμπιστεύομαι την τύχη μου ή την κρίση κάποιου δικού μου ανθρώπου. Μπορεί να κάνω βόλτα μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο για ώρες, είτε φυσικό είτε ηλεκτρονικό, μέχρι να καταλήξω σε κάποιο και φυσικά, δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη στη βιομηχανία της διαφήμισης, που παρά τη δύναμή της, όσον αφορά τα βιβλία, τις περισσότερες φορές τα παραστολίζει, γεγονός που τα αδικεί. Αντίθετα, απο το είδος της προβολής που στηρίζεται στη γνώμη των αναγνωστών και το ταξίδι του βιβλίου απο στόμα σε στόμα. Όμως, πέρα απο αυτό για εμένα βιβλίο σημαίνει ψυχή, σημαίνει κατάθεση συναισθημάτων και αποτύπωση αυτών με λέξεις. Όταν μπορεί μέσα από τις σελίδες να ξεπηδήσει αυτός ο πλούτος τότε η ανάγνωση γίνεται εμπειρία και η ερμηνεία γνώση. Αλλά παρόλαυτά, τα πάντα είναι θέμα προσωπικής επιλογής.
Το ‘Κι όμως’ είναι μια ιστορία που μοιάζει με την δημιουργία ενός χαλιού. Κόμποι διαφορετικού χρώματος παίρνουν τη θέση τους ο ένας δίπλα στον άλλον και όσο προχωράει προς την ολοκλήρωση μπορείς να διακρίνεις την αρμονία και την ομορφιά του. Έτσι και οι ήρωες μου, στην αρχή δείχνουν αταίριαστοι, ακόμα και οι ίδιοι αυτό πιστεύουν, για να έρθει η ζωή μαζί με την αγάπη να τους αλλάξει τα σχέδια. Λατρεύω τα άκρα και πιστεύω πράγματι πως έλκονται, αλλά το πιο αξιοθαύμαστο είναι το αποτέλεσμα όταν αυτά συναντιούνται και μαζί συστήνονται στον έρωτα. Η ιστορία είναι ακριβώς αυτό. Μέσα απο τις σελίδες του βιβλίου θα δούμε τι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιεί όσα μπορεί να πετύχει με οδηγό την αγάπη, την καλοσύνη, το θάρρος και την πραγματική φιλία. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από το έργο σας και γιατί?
Όλους, γιατί είναι δικές μου δημιουργίες. Είναι χαρακτήρες που γέννησε η καρδιά μου μαζί με το μυαλό μου. Ίσως να είναι και κρυφή επιθυμία μου να μπορούσα να γνωρίσω ανθρώπους όπως ο Σκάι, η Ρόουζ και η παρέα τους και γι αυτό τους ζωντάνεψα μέσα σε μια ιστορία. Άνθρωποι πονεμένοι με πλούσιο συναισθηματικό κόσμο. Άνθρωποι δοτικοί, αστείοι, δίκαιοι, καλοσυνάτοι παρά την πρώτη σκληρή εντύπωση που δίνουν. Άνθρωποι που δεν μας μοιάζουν αλλά μας θυμίζουν σε πολλές στιγμές τους εαυτούς μας. ‘Ανθρωποι που, είτε παίζουν μεγάλο είτε μικρό ρόλο, έχουν κάτι να μας δώσουν.

ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Στο Wattpad  η ιστορία συνεχίζεται...υπάρχει περίπτωση να γίνει βιβλίο το β μέρος?
Πολύ σωστά. Το ‘Κι όμως’ έχει και δεύτερο μέρος το οποίο έχει αποσυρθεί απο την συγκεκριμένη εφαρμογή. Θα ήταν λάθος μου να  απαντήσω με σιγουριά για την έκδοσή του, μια τέτοια πληροφορία θα ήταν ανακριβής. Θα πω όμως ότι η συνέχεια μπορεί να δώσει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το ποιοι πραγματικά είναι οι ήρωες, μέχρι που μπορούν να φτάσουν και ποιο είναι το μέγεθος της αγάπης τους στο πέρασμα του καιρού και στην τριβή της καθημερινότητας με όλες τις δυσκολίες. 

 ΕΡΩΤΗΣΗ:9)ΟΙ ιστορίες σας τι μήνυμα θέλουν να δώσουν? Τι θεωρείτε σε ένα βιβλίο κυρίαρχο στοιχείο:Το συναίσθημα ή τη γραφή που παρασύρει κάποιους αναγνώστες?
Ο θεμέλιος λίθος των ιστοριών μου είναι πάντοτε η αγάπη που φυλακίζει διαφόρων χαρακτήρων ανθρώπους. Η αγάπη και η δύναμή της μπορεί να αλλάξει τη σκέψη κάποιου, την οπτική του στις καταστάσεις και το τρόπο που ζει. Είναι μια δασκάλα που διδάσκει τα καλύτερα μαθήματα χωρίς να ξεχωρίζει τα παιδιά της. Δεν την νοιάζει απο που προέρχεσαι, δεν ενδιαφέρεται για το παρελθόν σου αλλά χαράσσει ένα ελπιδοφόρο μέλλον για εσένα αν αφεθείς στο μεγαλείο της δίχως εγωισμούς. Προσωπικά πιστεύω πως το σημαντικό σε ένα βιβλίο είναι να μπορεί η γραφή να ζωντανέψει το συναίσθημα. Δυο στοιχεία για εμένα αδιαίρετα καθώς μια καλή γραφή χωρίς συναίσθημα μοιάζει με βαρετή μελωδία που πατά πάνω σε μια και μόνο νότα. Όπως και ένα βιβλίο γεμάτο συναίσθημα αλλά κακογραμμένο είναι σαν  μια ερωτική εξομολόγηση που αλλιώς έχει γεννηθεί στην καρδιά, αλλιώς στο μυαλό και στο τέλος αλλιώς ξεστομίζεται. Χάνει το νόημά της.

Ερώτηση:10)Έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο?
Δεν σταματώ να γράφω ποτέ. Είτε λίγο, είτε πολύ μέσα στην καθημερινότητά μου θα βρω χρόνο για το γράψιμο. Αυτό σημαίνει οτι πάντα με περιμένει μια ιστορία. Η αλήθεια είναι οτι έχω ξεκινήσει να προετοιμάζω κάτι, συνεχίζω ακόμα μία ιστορία που δεν έχω δημοσιοποιήσει και φυσικά προχωρώ με τις εξελίξεις τής νέας που ανεβάζω στο μπλογκ μου.

Ερώτηση:11)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Αυτό το διάστημα, στην κυριολεξία, παλεύω να ολοκληρώσω το ‘Απαγορευμένο’ αλλά λόγω γραψίματος συχνά το παραμελώ και  έχοντας, φυσικά, σε αναμονή αρκετά έργα που θα ήθελα να ξεκινήσω.

Ερώτηση:12)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία.Ίσως  είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά..
Η φράση του Νίκου Καζαντζάκη που με εκφράζει απόλυτα είναι -Μια αστραπή η ζωή μας, μα προλαβαίνουμε-. Αυτή την περίοδο το τραγούδι που σίγουρα με αντιπροσωπεύει είναι το -Human- και μια απο τις ταινίες που αγαπώ για το μήνυμά της είναι του Νίκολας Σπαρκ το -A walk to remember-. 

Ευχαριστώ



42 σχόλια:

  1. Κλαδάκη Κωνσταντινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαγδα Χατζηαμανετογλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΜΑΝΙΑΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λαμπρακοπουλου Βιργινια

    ΑπάντησηΔιαγραφή