Βιβλιο

Βιβλιο
ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!! και η αγάπη μου αυτή με ώθησε στη δημιουργία αυτού του ιστολογίου όπου θα μοιράζομαι την αγάπη μου αυτή παρουσιάζοντας σας τις απόψεις μου για τα βιβλία που με ταξιδεύουν καθώς και προτάσεις ,νέες κυκλοφορίες καθιερωμένων και πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων καθώς και βιβλιοπαρουσιάσεις στην πόλη μου Θεσσαλονίκη ΑΦΟΥ !!!

Τετάρτη 16 Μαΐου 2018

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "Η ΑΓΑΠΗΤΙΚΙΑ" ΤΗΣ κ.ΣΟΦΗΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/5/2018 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΦΟΥ!!!

Το Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟS (Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310 277004) και οι Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου της Σόφης Θεοδωρίδου, στον χώρο του βιβλιοπωλείου. Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Ελευθερία Χατζοπούλου, συγγραφέας, & ο Κώστας Δρουγαλάς, συγγραφέας και φιλόλογος. Η συγγραφέας θα συνομιλήσει με το κοινό και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της.

Κόρη καλής αθηναϊκής οικογένειας, η Ρόσα γεννήθηκε ανυπότακτη, όπως μαρτυρούσε και το φλογερό κόκκινο των μαλλιών της, αν και πολλοί απέδιδαν τoν απείθαρχο χαρακτήρα της στο γεγονός πως είχε ανατραφεί με ελευθερία ανάρμοστη, έχοντας ως μητέρα μια γυναίκα κλεισμένη στον κόσμο της και για πατέρα έναν επιπόλαιο bon viveur. Η νεαρή αριστοκράτισσα θα σοκάρει την οικογένειά της, όταν το καλοκαίρι του 1914 ερωτευτεί τον Χάρη, έναν φτωχό φοιτητή της ιατρικής που κατάγεται απ’ τις τουρκοκρατούμενες ως πρόσφατα περιοχές της Μακεδονίας. Κι ενώ ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται κι η Αθήνα, η πόλη της, κι η Ελλάδα ολόκληρη σπαράσσονται απ’ τον διχασμό που δημιουργεί η ρήξη Κωνσταντίνου και Βενιζέλου, εκείνη θα ασπαστεί τον βενιζελισμό αψηφώντας τις φιλοβασιλικές της καταβολές και θα βαδίσει σε δρόμους ριψοκίνδυνους, κερδίζοντας για τις επιλογές της από τους συμπολίτες της το ειρωνικό παρανόμι η αγαπητικιά του Τουρκομερίτη. 

Η ζωή μιας τολμηρής και ξεχωριστής γυναίκας στην ταραγμένη εποχή του Εθνικού Διχασμού και των μετέπειτα χρόνων, η οποία δε θα διστάσει να απεμπολήσει τα προνόμια της κοινωνικής της θέσης και να πάει κόντρα στα επικρατούντα ήθη, ακολουθώντας τα προστάγματα της καρδιάς της.

Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε την συγγραφέα κ.Σόφη Θεοδωρίδου μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η ΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ κατάγεται από την Αλμωπία, μια μικρή επαρχία του Νομού Πέλλας. Σπούδασε νηπιαγωγός στη Θεσσαλονίκη κι εγκαταστάθηκε κατόπιν στην περιοχή καταγωγής της, όπου διαμένει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της. Λατρεύει τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία, και πιστεύει πως η αγάπη της για την τελευταία την οδήγησε τελικά στη συγγραφή. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν συνολικά εννέα μυθιστορήματά της.




ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου "Η Αγαπητικιά"  γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;;
-Η συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου ξεκίνησε, όσο κι αν σας φανεί παράξενο, κατά τη συγγραφή του μυθιστορήματός μου «Τα χρόνια της χαμένης αθωότητας». Εκεί ξεφύτρωσε ξάφνου η σημερινή ηρωίδα μου, σε μεγάλη ηλικία πλέον, και σεργιάνισε στη ζωή της τη Μελισσάνθη, μια από τις ηρωίδες μου εκείνου του βιβλίου, μέσα από τις φωτογραφίες της με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο ή και τον Βενιζέλο που στόλιζαν τον κομό της, μιλώντας της παράλληλα σε γενικές γραμμές για τη ζωή της στα ταραγμένα χρόνια του Εθνικού Διχασμού και όσα ακολούθησαν ως συνέπεια. Κατάλαβα αμέσως ότι αυτή θα ήταν η οδηγός μου, όταν θα αποφάσιζα να ανιχνεύσω τη δύσκολη και πυκνή σε γεγονότα εποχή εκείνη, απόρροια της οποίας ήταν η Μικρασιατική Καταστροφή. Όσο για τον τίτλο… Επιλέχθηκε στη διάρκεια της συγγραφής, όταν και άρχισαν να αποκαλούν ειρωνικά τη Ρόσα οι συμπολίτες της Αθηναίοι «Η Αγαπητικιά του Τουρκομερίτη». Το εξώφυλλο είναι ό,τι πιο κατάλληλο θα μπορούσε να υπάρχει για το συγκεκριμένο βιβλίο, κατά την άποψή μου πάντα, καθώς είναι μια αυθεντική φωτογραφία της Αθήνας του 1915, που αντικατοπτρίζει την καθημερινή ζωή.

ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο (πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, εθνικός διχασμός που δημιουργεί η ρήξη Κωνσταντίνου και Βενιζέλου) για το μυθιστόρημα σας και πόσο διήρκησε η έρευνα;; Πρόκειται για μυθοπλασία ή οι ήρωες σας ήταν υπαρκτά πρόσωπα;;
-Γιατί λαχταρούσα από καιρό να ερευνήσω πιο επισταμένα την εποχή εκείνη, κατά την οποία η διχόνοια, η εθνική μας κατάρα, υπήρξε τόσο καταστροφική, επηρεάζοντας και τη μετέπειτα ιστορία μας. Έχω την πεποίθηση ότι ο διχασμός της δεκαετίας 1910-1920 πότε δραματικά και πότε υπόκωφα μας ταλανίζει μέχρι σήμερα. Η διαδικασία της έρευνας ήταν δύσκολη, το ομολογώ, και κράτησε πολύ καιρό. Τέλος, πρόκειται για μυθοπλασία, στην οποία φρόντισα να συμπεριλάβω ωστόσο και αρκετές αληθινές ιστορίες, που διαδραματίστηκαν στη συγκεκριμένη εποχή.

ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Ποιο θεωρείται ποιο δύσκολο, την αμερόληπτη απόδοση των ιστορικών γεγονότων ή των συναισθημάτων-πράξεων των ηρώων στο εκάστοτε ιστορικό πλαίσιο στα μυθιστορήματα σας;;
-Και το ένα και το άλλο έχει τις δυσκολίες του. Θα έλεγα ότι υπάρχει μια αλληλεπίδραση, αφού τα ιστορικά γεγονότα αποτελούν κομμάτι της ζωής των ηρώων. Επομένως, ανάλογα με τις πεποιθήσεις τους, που συχνά μπορεί να τις επηρεάζει η δική μου οπτική, δρουν και αντιδρούν και ακολουθούν τα συγκεκριμένα μονοπάτια ζωής. Πάντως, θεωρώ ότι στην «Αγαπητικιά» η μεγάλη απόσταση από τα γεγονότα του Εθνικού Διχασμού μάς προσφέρει και την ευχέρεια να τα προσεγγίσουμε με μεγαλύτερη αντικειμενικότητα.

ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Διαβάζω στο οπισθόφυλλο του βιβλίου σας "Κόρη καλής αθηναϊκής οικογένειας, η Ρόσα γεννήθηκε ανυπότακτη, όπως μαρτυρούσε και το φλογερό κόκκινο των μαλλιών της, αν και πολλοί απέδιδαν τον απείθαρχο χαρακτήρα της στο γεγονός πως είχε ανατραφεί με ελευθερία ανάρμοστη, έχοντας ως μητέρα μια γυναίκα κλεισμένη στον κόσμο της και για πατέρα έναν επιπόλαιο bon viveur. ''Πιστεύεται πως για το χαρακτήρα μας ευθύνεται το DNA μας ή διαμορφώνεται ανάλογα με τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε από το οικογενειακό μας κυρίως περιβάλλον;;
-Προσωπικά, πιστεύω ότι κατά ένα μέρος ευθύνεται το DNA μας, ότι «κουβαλάμε» δηλαδή στοιχεία του χαρακτήρα μας από τη στιγμή που γεννιόμαστε, κι έρχεται κατόπιν καθοριστικά το περιβάλλον, φυσικό και κυρίως κοινωνικό, να μας διαμορφώσει δια βίου. Διαφορετικά, θα μας ήταν αδιάφορο το περιβάλλον, στο οποίο μεγαλώνει ένα παιδί, και όπως όλοι γνωρίζουμε κάθε άλλο παρά αδιάφορο μας είναι. Πολύ χαρακτηριστικός είναι σε σχέση με το ερώτημά σας ο διάλογος του Θεμιστοκλή με κάποιον πολίτη από τη Σέριφο. «Εσύ, Θεμιστοκλή, έγινες μεγάλος χάρη στους Αθηναίους. αν δεν ήσουν Αθηναίος, δε θα γινόσουν απολύτως τίποτα». Κι ο Θεμιστοκλής του απάντησε: «Ούτε εγώ θα γινόμουν τόσο ένδοξος, αν ήμουν Σερίφιος, αλλά ούτε συ, αν είχες την ευτυχία να γεννηθείς στην Αθήνα, θα γινόσουν Θεμιστοκλής».

ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Θα χαρακτήριζα τα μυθιστορήματά σας Ιστορικοκοινωνικά. Έχετε σκεφτεί να δοκιμάσετε να γράψετε κάποιο άλλο είδος? Π.χ. Αισθηματικό, αστυνομικό, παιδικό βιβλίο....
-Προς το παρόν, όχι. Πιστεύω ότι ο συγγραφέας, για να είναι αυθεντικός, πρέπει να γράφει για όσα τον συγκινούν με την ελπίδα ότι θα συγκινήσουν και τους αναγνώστες του, και για την ώρα μου αρέσει ο χώρος που κινούμαι. Στο μέλλον, βέβαια, η έμπνευση μπορεί να με οδηγήσει να ασχοληθώ και με κάποιο διαφορετικό είδος· τίποτε δεν αποκλείεται.

ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Έχετε ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο?
-Πράγματι, έχω ξεκινήσει. Συχνά λέω ότι η συγγραφή είναι σαν μικρόβιο· όταν μπει μια φορά στο αίμα σου δύσκολα το καταπολεμάς. Το νέο μου μυθιστόρημα είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία και αναφέρεται στα χρόνια της Κατοχής.

ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Τι είναι αυτό που δυσκολεύει περισσότερο έναν συγγραφέα;; Να βρει το θέμα του, να εξελίξει την ιστορία του ή να το ολοκληρώσει;;
-Θα σας μιλήσω για εμένα. Το θέμα είναι το εύκολο μέρος, αφού συνήθως η ίδια η ζωή μού προσφέρει την έμπνευση. Το δύσκολο είναι η δουλειά που ακολουθεί, η έρευνα δηλαδή, η καταγραφή και η ολοκλήρωση της ιστορίας, μια και το τέλος συχνά παραμένει θολό και άγνωστο μέχρι την τελευταία στιγμή.

ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Ο καθένας έχει στο μυαλό του μια εικόνα για τους συγγραφείς της αρεσκείας του, βασισμένη στα γραπτά του και στις απαντήσεις των συνεντεύξεων που δίνουν. Μιλήστε μας λίγο για σας, για την καθημερινότητα σας, γι' αυτά που αγαπάτε να κάνετε κι αυτά με τα οποία είστε αναγκασμένη να συμβιβάζεστε. Διαφέρει πολύ η ζωή ενός συγγραφέα από αυτή των αναγνωστών του;
-Θα έλεγα πως διαφέρει μόνο ως προς τον χρόνο που αφιερώνουν στον υπολογιστή τους. Κατά τα λοιπά, η δική μου ζωή είναι μια ήσυχη επαρχιακή ζωή, καθώς ζω στην επαρχία, στο μέρος όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα. Μου αρέσει να φροντίζω την οικογένειά μου, να μαγειρεύω ή να ασχολούμαι με τη ζαχαροπλαστική, μου αρέσει το διάβασμα, μια ωραία ταινία- στην τηλεόραση κυρίως, κάποιες φορές και στον κινηματογράφο-, όπως επίσης κι οι εκδρομές ή η έξοδος με κάποιους φίλους. Δυστυχώς, όπως και όλοι μας υποθέτω, είμαι υποχρεωμένη στην καθημερινότητά μου να συμβιβάζομαι με τις κακές συνθήκες και συνήθειες που επικρατούν στην χώρα μας και δυσκολεύουν τη ζωή όσων ενστερνίζονται μια διαφορετική νοοτροπία. Αυτό πράγματι με θλίβει και με πονά.

ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Υπάρχει κάτι για το οποίο να έχετε μετανιώσει στη ζωή σας ή είστε από εκείνους που πιστεύουν ότι δεν πρέπει να μετανιώνουμε για τίποτα;;
-Δεν είναι θέμα άποψης. Ή υπάρχει κάτι για το οποίο μετανιώνεις, που θεωρείς ότι, αν σου δινόταν η δυνατότητα, θα ενεργούσες διαφορετικά ή όχι. Προσωπικά, δε νιώθω ότι υπάρχει κάτι στη ζωή μου για το οποίο θα έπρεπε να μετανιώνω. Ίσως το γεγονός ότι ξεκίνησα κάπως αργά να γράφω, αλλά και πάλι η προσωπικότητά μας διαμορφώνεται από τις εμπειρίες μας και από τα ενδιαφέροντά μας, καθώς εξελίσσεται η ηλικία μας. Δε γνωρίζω, λοιπόν, κατά πόσο θα ήμουν ικανή σε νεότερη ηλικία να ολοκληρώσω ένα έργο και τι έργο θα ήταν αυτό.

ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα, το αγαπήσατε και θα μας το προτείνατε ανεπιφύλακτα;;
-Θα σας προτείνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο «Συμβίωση», του Ρίντιαν Μπρουκ, Εκδόσεις Ψυχογιός. Ένα εξαιρετικό βιβλίο που αναφέρεται στη Γερμανία αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον τρόπο που κλήθηκαν να συμβιώσουν ηττημένοι και νικητές. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου